Min bibîne weku ez te dibînim

Min bibîne weku ez te dibînim




Xanim!
Bedew balkêşa hestên xelkê
Li wê qada pir dengiyê ku peyvan tu dixwarî
û aşopa li pey aşopa xaniyên xwe li ser bejna te ava dikirin
Min tu dîtî.
Aha li wê dîtinê ez
û dilê xwe bûne tenûr
û tu bûyî agirê wê
Hilbûyî
Giyanşewatbûyî xanim.
Hingê …û dema dil ji min koçkirî
Li bajarê te niştecih bûyî min dixwest bibim dem
û rawestim da ku tu li wir be
û wî dilî nasbike.
Min dixwest bibim dilopê baranê ku pirça te şildikir
û rûkê te di nava şilatiya xwe de narîn narîn dialîst.
Min dixwest ew kenê te yê ku tiştfiroş geşdikirin bizvîre..
Ez bidîtana
û ew çavên kevokî agirê xwe di nava min de bixwendane
û fêrî evîna xwe kiribane.
Mixabin dem bê bext bû
çavderdor xayîn bûn..
Pir dengî dadgeha wê dîtinê bû xanim.
Erê xanim ew despêk bû dawî di vê ferhengê de nebû.
Xewn li ser xewnê dibûn çiya
Kovan pir dibûn dirêj dibûn
Kul û keser dibûn ewir
û dibariyan
Ev hemû navê wê dîtinê bûn xanim.
Ma tu pê dizanê xanim êdî dîwarê hewşa me jî bûne wêneyên te.
şevên min jî bi bejna te tên girêdan
Hêviyên min jî xwe bi biskên te ve girêdane.
Ma çi biba weku ez te dibînim tu min bibînî
û li ser singa min bi wan tiliyên nazik navê xwe xêz bike xanim.
Were min jî bibîne weku ez te dibînim xanima min.