FÊRÎ ZIMANÊ DILÊ MIN BIBE

FÊRÎ ZIMANÊ DILÊ MIN BIBE





Wan pûtên di malmêjka xwe de
Ku xwe bi reşqederê pêçane
Û bi qasî mirinê kêlî bi kêlî
Birînên bareşê li ser sing û berê te dikolin
Û mirinê diyarî te dikin helweşî ne.
Fermo
Berê xwe bide dibistana dilê min
Vî dergehî veke
Ger te vekir
Tê bibînê
Dilê min di çavê min de bi qasî jiyanê şîrîn
Li ber dilê te kenê evînê dike
Û bi pirbûna stêran
Awirên min ê heyvgeşî
Dirêjî qîrînên hestên te dibin.
Erê can
Ez dibînim
Stranên lêgerînê
Di robarên çavê te de
Li qiblenameya evînê digerin
Û pûtên nava te
Çiyayên qeşegirtî
Li ser heneseyên te pir dikin
Û destên xwîn girtî
Dirêjî sitûyê te dibin.
Na!
Guh nêde tiliyên te bin ax dikin
Û wan şînîgiriya li girtîxana çîrokên paşdemanê
Ku baxdêmên te talan dikin
Û xewnên te ji kêlên miriyan avadikin bihêle
Û di eşqa dilê min de
Ku gulsoran pêşkêşî te dike , hêlîna xwe çêbike.
Qet jibîr neke
Ezim ferhenga te
Û hemû peyvên min
Di germahiya laşê te de xwe dubare dikin.
Bawer bike,
Dilê min ne zimanê tal û şoriye ,
Dilê min ne zimanê mirin û şewatê ye ,
Dilê min ne zimanê xwekuştin û kefenê xatirxwestinê ye .
Na ,
Ev dil te bi pîtên jiyan hezê dike firişte
Û bi perwerdeya eşqê , te bi lêvkenî ji dayîk dike .
Were can
Te fêrî zimanê evînê bikim
Da ku tu fêr bibî
Bê çawa evîn tê avakirin.