Ez û.. çar stêr

Ez û.. çar stêr

Ez
Li bajarê derdan
Li kolanên şevên xatirxwestinê jibîr dikin rêwîme.
çiyayên ji axînên dilê min ê ku bi çengelê şaşmayînê ve daleqayî
dilerizin
dişeqitin bi ser şevên min de diherifin.
Ji heriftina van çiyan
Reş dibim
Zer dibim
şîn dibim
û nema şevên xwe nas dikim.

Ev çi dîmene
Li bin banê xwe min dikuje
Min zindî dike
Min li ser derdan şîn dike.
Ne yek
Ne du
Ne sê
çar stêr li asîmanê min geşin
çar mirinan dikin gul diyarî kêlên gora min dikin.
çemek diçikiya û dimir
Darek hişik dibû û dimir
Hebûnek bê hêvî dibû û mirineke bê navnîşan
di nava min de şîn dibû.
Careke din çiya…diherifîn
Careke din gor…pir dibin
û dilê min hêj bi çengelê şaşmayînê ve diheje.

çi bikim.nizanim…
Biryar jî koçî welatê bê biriyarê kiriye…
Ewir asîman dagir dikin
Dil di dûmana şevê de rondikê axînan dibarîne
û ew çar..diyarin
Kenê xwe di şeva ewrî de vala dikin
Pala xwe didin maçên dilê min ê daleqandî.

Ewir hene çar stêr şiyarin
Dûman heye çar stêr diçirisin
Baran heye çar stêr dileyîzin
û ez
Li kolanên vî bajarî rêwîme
Dimeşim dengê telefonê jana dilê min dipîve.
Ez dimeşim û ew deng ayatên hezkirinê di guhê min de dixwînin.
Ez dimeşim
û li ser van riyan
Bîrhatinan di tûrikê şaşmayînê de didim hev.

Hoy…xweziyê xweziya dilê min
De ji wî çengelî dakeve û hêviyê di biryarê de geş bike
Da ku ew ji welatê bê biryarê bar bike.
Hoy…xweziyê êdî dîwarên mezela ku nema nas dikim navê wan dibêjin.
Nivîna min ya ku ez pêşwazî dikirim jî wan di nava xwe de hembêz dike.
Balgiyê min jî yê ku bi serê min sond dixwar xewnên wan dibêjin.
çi bikim.
Her yek bûye wêneyek girnijîn
Her yek bûye strana awaza vî dilî
Her yek bûye xewrevîn..
Her yek bûye kederek û ez geh dimrim
Geh zindî dibim
Lê nizanim çi bikim û vî dilî ji çengelê şaşmayînê azad bikim.