3. NAMEYÊN JI ESMERA BAKUR RE
Demhat Dêrikî
Ji şevek e din, ji bêhna baranê û rûgeşiya xwezayê û ji elboma ji wêneyên serpêhatiyên te, tên dagirtin silav û gulav esmerê…niha ez û şeva şiyar di nava elbomdanka te de rêwîne, dimeşin û çavê min li ser wêneyên te digerin û carna li rewstgehên dîmenên te dibim bêhnvedan...lê esmera bakur, ev çi çavin lêê, ev çi çavên qehwe rengin dihêle qehwe û çixara min daqurtînin?! Ev çi dêmên û çi lêvên di mejîdanka min de sed gulên renge reng vedikin? Ev çi bejne lê, dilê min tê qublegha wê û jêre nimêj dike û not û neh navên buhuştî di perstgeha wê de rêz dike!? De bila periyên buhuşta Hesen Sebah gorî wê meşa te bin ya li ser pêpelûkên kelha Amedê…ev çi ye? Wêneyek din, wêneyeke cuda! Di vê wêneyê de te bi cilên berfînî xwe pêçaye, na na,jor berfînî, jêr reşrengî heye. Her çend ji reşê hez nakim lê her du reng dilê te vedikin û ez jî dibim evîndarê wê. Di wêne de tu dikene û ji kenê te perî dibarin…ew çi denge? Erê erê dengê Kemanê ye, kemana Farid Farjad di dilê te de dibe deng û kenê te ji wî dengî diherike û ez li vir, di nava wênedankê de bi kenê te re dibim yek, ber bi te ve têm, dixwazim fêrî raza wî bibim. Caran ev ken xemgîne, caran melûle û caran di dilê min de bajarê hêviyan avadike, lê her piyalên serxweşiya şahiyê bi dengê kemanê bi ser xwe de dike…dengê kemanê bilindtir dibe, ken ber bi dikê ve diçe û dibêjê"berdewam be berdewam be, qet bi dawî nebe…"keman şevê dîn dike, şev jî dibe keman û xwe jibîr dike…û ez bi dengê Mihemed Şêxo xatir ji te dixwazim esmerê,ta nameyeke din ji rengê te şevbaş.
Dienstag, 30. März 2010
Abonnieren
Kommentare zum Post (Atom)
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen