JI ESMERA BAKUR RE

JI ESMERA BAKUR RE





Esmera bakur, jibo te û jibo caniya te,
dilê min di destarê hest û bangewaziya wêneya kiras bedewbûna te de, sînor, tofanên bendemanê,
rawestgehên xeydok û poşmaniyê hêrandin
û ber bi te ve bû rêwiyek ji biryarê, esmerê.
Niha ev dil li wire,
li bajarê dergûşa evîna te,
li wan kolanên ku helbesta şopa lingê te
di leyistikên zarokan de dibêje, digere…
niha ev dil li wire,
li ser kevnekevirên kelha Amedê
bi girnijîna lêvên te navê min û te dikole!..
Êdî ev dil li wire esmera bakur,
di beybûn, nêrgiz û bûkgulên zeviyan de
bajarê evîna te avadike û di stêr ronahîvedana çavê te de, xwe ji nûve avadike û di şevpîroziyên te de
xwe ji hemû gunehan dişo, esmera bakur!..